Sérstakur persónuafsláttur fyrir laun undir 300 þúsund

Fjármálaráðherra segir að nánast engir séu með laun undir 300 þúsund. Með þessum ummælum er ráðherrann að gera ótrúlega lítið úr því fólki sem er með þannig laun. "Þið eruð ekki til að mínu mati", er hann að segja um það fólk sem oft á tíðum vinnur erfiðustu störfin.

Sjá umfjöllun Stundarinnar um ummæli Bjarna

Sami fjármálaráðherra segir að ríkið myndi tapa 80% af tekjuskattsgreiðslunum ef persónuafsláttur yrði hækkaður svo að 300 þúsund króna laun yrðu skattfrjáls. Það verður að teljast afar undarlegt, að hópur sem ráðherrann segir að sé ekki til, sé á sama tíma svona mikilvægur skattgreiðandi.

Sjá viðtengda frétt á mbl.is

Einföld leið til að gera laun undir 300 þúsundum skattfrjáls án þess að það leiði til verulegs tekjutaps fyrir ríkissjóð, væri að hafa sérstakan persónuafslátt fyrir laun undir 300 þúsund, sem lækkar og fellur niður þegar launin fara yfir mörkin. Að mínu mati ætti ónýttur sérstakur persónuafsláttur á þessu bili að greiðast út til þeirra einstaklinga sem eru með laun undir þessum mörkum. Sjálfsagt er að hækka skattinn á hæðstu launin til að vinna upp það smávægilega tekjutap sem af þessu hlýst.

„Ótrúlega djarfar hugmyndir“ komið fram

Kristin jól og heiðin jól

Kristin jól eru uppskeruhátíð kapítalismans, eins og fram kom í þætti Gísla Marteins. Þó svo að kapítalisminn sé ágætur svo langt sem hann nær, þá er að mínu mati algjör óþarfi að láta þessa hátíð fara út í svona stjórnlausa sóun og bruðl eins og gert er, kapítalisminn þarf auðvitað að vera í böndum annars fer allt í vitleysu.

Svo er í kristninni um jólin verið að rifja upp gamlar lygasögur m.a. um að María hafi ekki átt barnið sitt með manninum sínum, heldur hafi komið annar aðili, svo kallaður heilagur andi upp á milli þeirra hjóna, og getið barnið að því að sagt er með fullum vilja Maríu, og öll sú furðulega þvæla. María blessunin getur ekki borið hönd fyrir höfuð sér varðandi þessar rangfærslur, en það réttlætir auðvitað ekki svo ljótan söguburð um látið fólk.

Heiðin jól aftur á móti, snúast um að tigna náttúruna og virða og meta þá þekkingu sem við höfum öðlast. Við stöndum á þeim tímamótum um jól og áramót, að sólin er í sinni lægstu stöðu á norðurhveli og nú fer hún að hækka á lofti. Nú fer að birta, það styttist í vorið og sumarið. Þess vegna gleðjumst við saman.

Og við hugleiðum stöðu mannsins i alheiminum og á jörðinni. Við erum ekki herrar jarðarinnar sem getum farið með hana eins og okkur sýnist heldur ber að fara gætilega með jörðina og gæta bæði hagsmuna dýranna og þeirra manna sem byggja munu jörðina í framtíðinni.

Það er enginn guð til sem kemur og hjálpar okkur þegar við verðum búin að skemma umhverfi okkar með græðgi og skammsýni. Mér sýnist það yfirleitt fara saman að þeir sem þykjast vera mjög trúaðir vilja að öllu jöfnu ganga hart fram gegn náttúrunni og hirða ekkert um náttúru- og dýravernd. Sérstaklega er þetta áberandi í Bandaríkjunum.

 

Ríkisstjórnin verri en fullu kallarnir á Klausturbarnum

Sumir halda e.t.v. að þeir sem gagnrýna ríkisstjórnina hljóti að vera reiðir og óhamingjusamir, en það þarf ekki að vera svo. Enginn ætti að láta vonda ríkisstjórn eyðileggja fyrir sér hamingjuna. Enginn gerir þig hamingjusaman annar en þú sjálfur og þín viðhorf til þess sem að höndum ber.

Mín skoðun er sú að ríkisstjórnin sé miklu verri en fullu kallarnir á Klausturbarnum. Þó þeir hafi verið slæmir, þá voru þeir sjálfum sér verstir. En ríkisstjórnin fer illa með fólkið.

• Í stað þess að bæta hag hinna verst settu, þá var bætt í hjá hinum auðugustu, útgerðarmönnunum.
• Í stað þess að taka aftur hækkanir Kjararáðs og byggja þannig undir sátt á vinnumarkaði, þá á launafólk þann eina kost að fara út í grjótharðar aðgerðir til að knýja fram lágmarks réttlæti.
• Í stað þess að byggja upp innviði með því fjármagni sem er til staðar, skal taka risavaxin lán sem greiða á með vegatollum.
• Í stað þess að draga úr tekjutengingum er fjármagnið notað til að fjölga aðstoðarmönnum flokkanna á þingi og auka stuðning við stjórnmálaflokkana.

Fólkið getur ekki sætt sig við þessa röngu forgangsröðun og stórkostlegu mismunun. Hér stefnir í gríðarleg átök, meiri en sést hafa í áratugi. Margir eru farnir að panta sér gul vesti og undirbúa aðgerðir.

Ekki er hægt annað en hafa af þessu töluverðar áhyggjur, en gleðin verður þó alltaf að hafa forgang, burt séð frá því hvað ríkisstjórnin fer illa með almenning. Það fer allt eftir því hvernig maður tekur því sem að höndum ber. Ef maður venur sig á að vera jákvæður og bjartsýnn, þá verður maður ánægður og sáttur að lokum hvers dags.

Gleðilegt ár góðir lesendur og takk fyrir gömlu.

Skuldsetja þjóðina upp í rjáfur en stofna þjóðarsjóð á sama tíma

Mér finnst þetta svolítið skrítin aðferðafræði hjá ríkisstjórninni.

Til að fjármagna vegabætur á að efna til stórfelldrar skuldasöfnunar sem greiða á niður í framtíðinni, þ.e. senda börnum og barnabörnum reikninginn í formi veggjalda.

Á sama tíma ætlar ríkisstjórnin að stofna þjóðarsjóð sem kaupa á m.a. hlutabréf sem hægt er að skortselja og gambla með.

Er ekki betra að hafa þetta einfalt og staðgreiða vegabæturnar með fjármagni úr þjóðarsjóðnum og sleppa öllu þessu fjármálabraski?

1.200 kr. í veggjald til Hveragerðis fram og til baka

Menn verða að átta sig á því hvað þeir eiga eftir að borga í veggjöldin.

Ég fæ út að það verði að lágmarki 1.200 fari maður til Hveragerðis fram og til baka.

Starfshópur um fjármögnun vegaframkvæmda fékk það út að gjaldið yrði allt að 600 fyrir hverja ferð. Við verum auðvitað rukkuð fyrir báðar leiðir, þannig að upphæðin yrði 1.200.

Þetta er aðeins áætluð upphæð, en við vitum að framkvæmdir fara vanalega langt fram úr áætlun. Ekki er því óvarlegt að áætla að í reynd verði gjaldið 1000 kr. fyrir ferð, eða 2.000 fram og til baka.

Þetta gjald bætist við núverandi álögur á bensín og dísil.

Þungaskatt á rafbíla

Rafbílaeigendur borga ekkert til vegagerðar og mun minna til samfélagsins en aðrir bíleigendur. Samt nota þeir vegina og samfélagsþjónustuna eins og hverjir aðrir. Aðrir bíleigendur greiða vegagerðina og stóran hluta samfélagsþjónustunnar fyrir rafbílaeigendur.

Steininn tekur þó úr, þegar fríðindi rafbílaeigenda eru notuð til að réttlæta auknar skattaálögur á aðra bifreiðaeigendur. Ráðamenn segja, að meðal annars vegna þess að rafbílarnir borga ekkert, þá verði að leggja á svokölluð veggjöld.

Miklu réttlátara og eðlilegra er að leggja þungaskatt á rafbílana. Það er einfalt í framkvæmd og skilvirkt. Þann skatt er hægt að stilla þannig af að rafbílaeigendur leggi fram jafn mikið til vegagerðar og samfélags og aðrir. Höfum það hugfast að 72% af bensíngjöldunum fara til annars en vegagerðar. Rafbílaeigendur eiga auðvitað að taka þátt í þeim skattgreiðslum eins og aðrir.

Veggjöld eru ósanngjörn skattheimta

Bensín og díselolía eru skattlögð alveg gífurlega, en aðeins lítill hluti skattsins rennur til vegamála. Hvað hyggist ríkisstjórnin gera í málinu? Jú, leggja nýjan skatt á bíleigendur, svokölluð veggjöld.

Það sjá það allir að þetta er algjör fáránleiki og afar ósanngjörn skattheimta. Eingöngu þarf að leggja stærri hluta þess skatts sem þegar er innheimtur í vegamálin. Ef það dugar ekki, þá er hægt að hækka olíugjaldið örlítið, frekar en hefja nýja og flókna skattheimtu.

Þá spyr einhver: hvað með rafbílana? Það er minnsta mál að láta þá borga þungaskatt samkvæmt kílómetramælinum og málið er dautt.

En þeir eru sniðugir í ríkisstjórninni. Þeir ætla fyrst að eyða peningunum sem skatturinn á að skila í ríkissjóð og svo að innheimta skattinn, þegar búið verður að stofna til gífurlegra skulda. Þannig á að setja alla þjóðina í klemmu í þessu máli.

Allir trúflokkar og lífsskoðunarfélög standi jafnt

Gleðileg jól, ágætu lesendur.

Það ætti að vera sjálfsagt að allir trúflokkar og lífsskoðunarfélög standi jafnfætis hér á landi. Svo er þó ekki, langt í frá.

Þjóðkirkjan, sem á heimsvísu er lítill sértrúarsöfnuður, nýtur mikilla forréttinda fram yfir önnur félög. Stöðugt fækkar í þjóðkirkjunni og það styttist í þann dag að þjóðkirkjungar verði minnihluti þjóðarinnar.

Hvernig ætla menn að réttlæta það gagnvart jafnræðisreglunni, að hluti landsmanna njóti gífurlegra forréttinda fram yfir aðra landsmenn? Þessi hluti gæti fljótlega verið orðinn minnihluti. Ég tel svarið vera augljóst. Það verður að láta eitt yfir alla ganga.

Allir söfnuðir og lífsskoðunarfélög eiga að fá sömu greiðslur úr ríkissjóði til sinna leiðbeinanda, fræðara og/eða presta.