Hófsamar kröfur launafólks

Launahækkun þingmanna var kjaftshögg á almenning í landinu. Þarna var yfirstéttin að skammta sér 45% hækkun sem fór yfir alla línuna hjá æðstu mönnum, og svo er komið að bæjarstjóri yfir smáþorpi á Íslandi er með hærri laun en allir borgarstjórar heimsins.

Það er nauðvörn hjá verkalýðshreyfingunni að reyna krafsa í bakkann við þessar aðstæður, til að dragast ekki aftur úr öllum öðrum. Þess vegna er 46 þúsund króna hækkun afskaplega lítil og hófleg í samanburði við 340 þúsund króna hækkun þingmannanna.

Myndin hefur ekkert forvarnargildi

Kvikmyndin Lof mér að falla hefur nú þegar komið fólki aftur af stað í neyslu, sem var hætt á þeirri braut. Myndin hefur því minna en ekkert forvarnargildi.

Meðferðaraðilar hafa einnig varað við því að myndin sé notuð í forvarnarskyni, en samt eru börnin keyrð í rútum frá heilu skólunum til að sjá hana.

Meira að segja nafnið "Lof mér að falla" getur hljómað eins og hvatning til neyslu.

Þetta er ekki rétt hugsað að mínu mati, þó svo að örugglega vilji allir vel sem að myndinni standa.

DV komið með bókhaldið

Það er með miklum ólíkindum að DV hefur komist yfir allt bókhald braggans í Nauthólsvík eins og það leggur sig.

Þessu ber að fagna sérstaklega og strax eru þeir búnir að standa borgaryfirvöld að lygum varðandi hönnunarkostnað.

Svo virðist sem einhverjum starfsmanni hafi blöskrað leyndin og svínaríið í þessu máli. Á næstu dögum verður væntanlega flett ofan af málinu, lið fyrir lið.

DV fær 5 stjörnur fyrir þetta.

 

Ekki rasismi að tala um Pólverja

Margir Pólverjar eru svo líkir okkur, bæði í útliti og háttum, að ég greini þá oft ekki frá Íslendingum. Mér þykir því merking orðanna toguð nokkuð langt ef talað er um rasisma þegar einhver nefnir Pólverja sem hóp í samfélaginu. Þeir eru gott fólk og duglegt, en þeir eru aðkomufólk og það er enginn rasismi að nefna þá, oft sem samheiti á hinu harðduglega fólki frá Austur Evrópu.

Við þurfum að velta fyrir okkur þeirri spurningu hvort okkur beri einhver skylda til að "skapa atvinnu" fyrir fólk sem kemur erlendis frá, oft á tíðum sem farandverkamenn.

Álverið á Bakka fékk undanþágur frá sköttum og skyldum í þeim tilgangi að "skapa atvinnu". Nú er sagt að flestir starfsmennirnir séu frá Litháen. Bíddu. Undanþága frá sköttum og nánast öllum reglum, í því skyni að búa til störf fyrir erlent fólk. Er eitthvað vit í þessu?

Hvað ef það kemur samdráttarskeið, eins og margir eru að spá? Lendum við ekki aftur í því að hafa að mestu leiti erlent fólk á atvinnuleysisbótum? Réttindi þeirra eru þar að auki miklu meiri en Íslendinga og þeir voru því miklu lengur á bótum en Íslendingarnir. Ég held að þetta sé ekkert sniðugt. Betra að reyna að hafa einhvern stöðugleika í þessu en þetta endalausa rugl, með hagkerfi sem gengur upp og niður alveg stjórnlaust.

Ómaklega vegið að verkalýðshreyfingunni

Ég tel ómaklega vegið að verkalýðshreyfingunni með vafasömum fréttaflutningi að undanförnu.

Gunnar Smári hefur gert góða grein fyrir þeirri vinnu sem verið var að greiða konu hans fyrir. Þegar tækja- og aksturskostnaður hefur verið dreginn frá þá stendur eftir vinnuliður sem er sanngjarn og eðlilegur og undir taxta blaðamanna.

Manni sýnist tilgangurinn helga meðalið í þessu tilfelli. Ætlunin er að veikja verkalýðshreyfinguna nú í aðdraganda samninga. Það má ekki takast. Það er afar mikilvægt að ná fram verulegum kjarabótum fyrir þá lægst launuðu, svo ekki dragi enn meira í sundur milli tekjuhópa.

Hér á landi er búið að koma upp óligarkakerfi ásamt ofurlaunaðri yfirstétt. Þar langt langt undir tórir láglaunastétt sem á sér varla nokkra von um mannsæmandi líf.

Verkalýðshreyfingin hefur það hlutverk að taka á þessari óásættanlegu stöðu.

Mikið svigrúm til launahækkana

Ljóst er að afar mikið svigrúm hefur skapast til launahækkana í landinu. Þetta má fyrst og fremst ráða af því að forstjórarnir hafa á undanförnum árum fengið milljóna bónusa út á það hve rekstur fyrirtækjanna gengur vel. Svo miklir hafa bónusarnir verið að jafnvel félagsmálaráðherra blöskraði yfir öllu saman um daginn þegar stóð til að hækka bónusinn hjá einum stjóranum eina ferðina enn vegna góðrar ebitdu. Það er alveg nýtt að ráðherrum þyki nóg um bónusa forstjóranna.

Nú skal ekki rætt um prósentur enda fer enginn út í búð að versla fyrir prósentur. Það eru krónurnar sem gilda en ekki prósenturnar. Þingmennirnir fengu nýlega 340.000 króna hækkun og þótti þeim það heldur lítið. Sú hækkun bættist ofan á 760.000.

Ég tel að viðmiðunin hljóti að vera sú, að launafólk fái sömu krónutöluhækkun og aðrir, enda hefur ójöfnuður aukist mest í heimi hér á landi á undanförnum áratugum. Við það má ekki sitja. Hinn mikli ójöfnuður er öllum til tjóns.

Flöt launahækkun um ca 300.000 á mánuði er því sanngjörn að mínu mati, til að halda í við aðrar stéttir. Það gengur ekki að láglaunafólk dragist sífellt meira aftur úr og fái lægri krónutöluhækkun en aðrir.

Verkalýðshreyfingin hefur nú þann slagkraft sem þarf, til að knýja fram þessar kjarabætur.

 

 

SGS samræmir kjarakröfur sínar

Byggingastjórinn bar ábyrgðina

Það er vissulega gott að einhver beri ábyrgð á göllum í húsbyggingum. Hér hafa verið byggð heilu hverfin með gallaðri steypu án þess að nokkur beri ábyrgð, en nú hefur orðið breyting á, byggingastjórarnir skulu vera ábyrgir.

Það kemur fram í dómnum að þak hússins hafi verið vitlaust hannað. Það skrifast á verkfræðing hússins. Teikningarnar eru einnig yfirfarnar af verkfræðing byggingafulltrúa sem stimplar allt í bak og fyrir. Hvorugur þeirra ber ábyrgð á hinni röngu hönnun. Byggingastjórinn, sem þess vegna getur verið pípulagningameistari, hann ber ábyrgð á hinni röngu hönnun þó svo að hann hafi engar menntunarforsendur til að ganga úr skugga um að hönnunin sé rétt eða röng. En hinir sem hafa menntunina eru stikk frí.

Ég furða mig á þessu. Það ætti ekki nokkur maður héðan í frá að taka að sér að vera byggingastjóri og taka á sig ábyrgð sem getur numið tugum milljóna eða meira. Lögin gera ráð fyrir að fyrirtæki geti verið byggingastjóri (hahaha), það er auðvitað lausnin, að fyrirtæki verði byggingastjórar. Þá er ábyrgðin í það minnsta ekki á herðum manns sem hefur ekki grænan grun um að hönnunin sé gölluð.

Dæmdur til að greiða bætur vegna galla

Sundabraut ekki á samgönguáætlun

Stundum er jákvætt að ekki séu til peningar. Þá er minni hætta á að menn framkvæmi einhverja vitleysu.

Þannig er núverandi ríkisstjórn algjörlega auralaus, vegna þess að þau vilja frekar gefa auðugasta fólki landsins tugi milljarða á ári með allt of lágum veiðigjöldum, hendur en fá í kassann fjármagn til að tvöfalda Reykjanesbraut alla leið, svo dæmi sé tekið. En kosturinn við auraleysið er sá að Sundabrautin er ekki einu sinni á dagskrá næstu 15 árin.

Sundabrautin leysir hvort sem er ekki neinn umferðarvanda í Reykjavík, enda er hún hugsuð til að stytta leiðina frá Sæbraut til Esjunnar, en eins og flestir vita eru afar fáir á þeirri leið.

Aftur á móti er löngu kominn tími á brú yfir Reykjanesbraut þar sem Bústaðavegur kemur inná. Þar er mikill vandi alla daga, eins og flestir hljóta að taka eftir sem eiga þar leið um.

Einnig er orðið afar brýnt að gera eitthvað varðandi Miklubraut frá Kringlumýrarbraut til Snorrabrautar.

En ríkisstjórnin vill ekki sækja peninga þjóðarinnar þangað sem þeir eru, og vill heldur skattpína aldraða og öryrkja alveg í drep. Þess vegna er ekkert hægt að gera í þessu landi.